بررسی مقایسه روشهای کشت و PCR در تعیین شیوع مایکوپلاسما هومینس نمونههای اندوسرویکس بیماران مراجعه کننده به درمانگاه ناباروری بیمارستان فاطمیه همدان در سال 1395

مقدمه: باکتری مایکوپلاسما هومینیس به‌طور همزیست در دستگاه تناسلی زنان زندگی می‌کند. بررسی­های انجام شده در سال­های اخیر نشان می­دهد که حضور این باکتری مرتبط با اختلالاتی از قبیل واژینوز، ناباروری، سقط و زایمان زودرس می­باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی مایکوپلاسما هومینیس در زنان مراجعه کننده به درمانگاه ناباروری بیمارستان فاطمیه همدان انجام شد. روش‌کار: این مطالعه اپیدمیولوژیک - توصیفی در سال 1395 بر روی 234 نفر از بیماران مراجعه کننده به درمانگاه نازایی بیمارستان زنان فاطمیه شهر همدان انجام گرفت. با استفاده از سواب، از اندوسرویکس 234 بیمار زن که حداقل یکی از علائم واژینوز، ناباروری، سقط و زایمان زودرس را داشتند، نمونه‌برداری انجام شد. از محیط کشت با حذف مرحله فیلتراسیون و از تکنیک مولکولی PCR برای ردیابی ژن 16s rRNA به‌عنوان دو روش تشخیص باکتری استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS و آزمون مک نمار انجام شد. میزان p‌ کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: فراوانی مایکوپلاسما هومینیس در هر دو روش، 7/13% به‌دست آمد. ضریب همبستگی بین روش‌های کشت و  PCRبرای تشخیص این باکتری نسبتاً مطلوب بود (5/0=k). تعداد 41 نفر (4/24%) از بیماران با سابقه حداقل یک بار سقط جنین و 148 نفر (2/14%) از بیماران دارای واژینوز، از نظر مایکوپلاسما آگار مثبت تشخیص داده شدند. بیشترین شیوع مایکوپلاسما هومینیس در محدوده سنی 39-30 سال مشاهده شد. نتیجه‌گیری: اگرچه تکنیک مولکولی PCR حساسیت بالایی در تشخیص مایکوپلاسما هومینیس دارد، ولی روش کشت تغییر یافته برای تشخیص این باکتری از حساسیت قابل قبولی برخوردار می‌باشد.